Ομιλία Λεωνίδα
Γρηγοράκου, βουλευτή Λακωνίας της
Δημοκρατικής Συμπαράταξης κατά τη
συζήτηση του νομοσχεδίου του Υπουργείου
Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων
«Αναδιοργάνωση των δομών υποστήριξης
της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας
εκπαίδευσης και άλλες διατάξεις»
Δευτέρα, 4 Ιουνίου
2018
Κυρίες και κύριοι
συνάδελφοι,
Κύριε Υπουργέ,
Φέρατε το νομοσχέδιο
αυτό με τη μορφή του επείγοντος. Επειδή
είστε δημόσιο πρόσωπο και καταγράφονται
τα πάντα, θα ήθελα,
όπως είπε και η προηγούμενη συνάδελφος,
ό,τι λέμε να
ισχύει, πόσο μάλλον όταν πρόκειται για
Υπουργούς.
Θα σας θυμίσω, λοιπόν,
ότι στο προηγούμενο σχέδιο νόμου, που
αφορούσε στο Πανεπιστήμιο Δυτικής
Αττικής, σας ζητούσαμε επισταμένως να
αλλάξετε τις ημερομηνίες συνεδρίασης
της Επιτροπής. Να μη φέρετε το νομοσχέδιο
Δευτέρα, καθώς είναι ημέρα κοινοβουλευτικού
ελέγχου, ούτε μεσημέρι. Η Διάσκεψη των
Προέδρων μιλούσε για μία ή δύο συνεδριάσεις,
κ. Υπουργέ. Αυτά έχουν καταγραφεί στην Βουλή. Το βράδυ
στις 11 η ώρα σας λέγαμε να πάμε σε δεύτερη
συνεδρίαση, όπως είχε πει η Διάσκεψη
των Προέδρων. Βγήκατε και είπατε ότι
έχετε ανειλημμένη υποχρέωση και δεν
μπορείτε να το κάνετε αυτό. Οι ανειλημμένες
υποχρεώσεις σας ήταν την επόμενη μέρα
να βρίσκεστε στο Περιφερειακό Συμβούλιο
της Τρίπολης. Το λέω αυτό γιατί εδώ είναι
η Βουλή των Ελλήνων, είμαστε βουλευτές
και υπάρχει πολιτικός πολιτισμός.
Μπορούμε να έχουμε τις ενστάσεις μας,
μπορεί να κάνουμε αντιπολίτευση, γιατί
αυτός είναι ο ρόλος μας αλλά πρέπει να
είμαστε αξιόπιστοι και οι μεν και οι δε
σε αυτά που λέμε και κάνουμε.
Διαφωνώ, λοιπόν. Έχω
το δικαίωμα να διαφωνήσω κι εσείς ως
πλειοψηφία έχετε το δικαίωμα να επιβάλετε
την άποψή σας. Δεν συνεπάγεται όμως ότι
έτσι προάγεται η Δημοκρατία. Το λέω
αυτό και για τον κ. Πρόεδρο της Επιτροπής,
επειδή έτσι δημιουργείται κακό
προηγούμενο. Δεν έχετε σκεφτεί καθόλου
ότι «εκεί που είσαι ήμουνα και εκεί που
είμαι θα έρθεις». Έτσι λειτουργούν οι
δημοκρατίες, κρατώντας τις ισορροπίες.
Αυτά που διαδραματίζονται
σήμερα με αυτό το νομοσχέδιο και το
πόσο γρήγορα το προχωράμε, δεν ξέρω
ποιον ωφελεί. Πιστεύω ότι δεν κερδίζουμε
τίποτα. Χάνουμε ως Κοινοβούλιο. Νομίζετε
ότι έτσι θα κατατροπώσετε τους αντιπάλους.
Είναι λυπηρό ότι δεν δέχεστε την κριτική,
καλή ή κακή. Τοποθετείτε οποιονδήποτε
σας κάνει κακή κριτική απέναντι. Θεωρώ
ότι είναι μείζον πολιτικό λάθος και δε
συνάδει με τον πολιτικό πολιτισμό του
2018, αυτόν που θέλουμε να δημιουργήσουμε
για τα παιδιά μας.
Κύριε Υπουργέ,
Τρία χρόνια στον
ευαίσθητο χώρο της εκπαίδευσης δεν
κάνετε τίποτε άλλο, παρά να προχωράτε
κοντόφθαλμα προς το μέλλον. Αντιμετωπίζετε
το θέμα της Παιδείας -για να θυμηθούμε
τις παλαιοκομμουνιστικές θεωρίες- σαν
έναν μηχανισμό του κράτους, τον οποίο
θέλετε να τον χειραγωγήσετε με κάθε
τρόπο. Δεν σας ενδιαφέρει η ποιότητα
σπουδών ούτε νοιάζεστε για τη βελτίωσή
της.
Με το νομοσχέδιο αυτό
προσπαθείτε να αποδομήσετε και να
υποβαθμίσετε τη δημόσια εκπαίδευση,
γιατί θέλετε να «υποτάξετε» όλες τις
εκπαιδευτικές βαθμίδες στα ανομολόγητα
σχέδιά σας, επιβάλλοντας έναν ασφυκτικό
κλοιό σε όλες τις δομές της Παιδείας. Η
ποδηγέτηση που προσπαθείτε να κάνετε
είναι πολιτική προτεραιότητά σας, γιατί
έτσι πιστεύετε ότι θα διευρύνετε την
απήχησή σας στον κόσμο της εκπαίδευσης
και κατ’ επέκταση στους γονείς.
Στην πραγματικότητα
χρησιμοποιείτε την Παιδεία για να
προστατεύσετε και να εδραιώσετε την
πολιτική σας κυριαρχία. Η μέθοδος που
ακολουθείτε παραπέμπει στις συνταγές
του πιο σκοτεινού παρελθόντος. Στην
ουσία αποπνέει ολοκληρωτισμό και
αντιδημοκρατικές αντιλήψεις. Όλες οι
μέχρι τώρα πρωτοβουλίες και παρεμβάσεις
των πολιτικών ηγεσιών που πέρασαν τα
τελευταία χρόνια, έχουν ένα κοινό
χαρακτηριστικό: αντιμετωπίζουν την
εκπαίδευση ως «όχημα» για την καλλιέργεια
πελατειακών σχέσεων, για την εξυπηρέτηση
συντεχνιακών συμφερόντων, για την
προώθηση της κομματοκρατίας, για την
επιβολή ημετέρων, ενώ την ίδια στιγμή
αυτοσχεδιάζουν πυροδοτώντας το λαϊκισμό.
Αυτό που κατηγορούσατε, το κάνετε. Θέλετε
να διαχειριστείτε εσείς προσωπικά το
θέμα των πανελλαδικών εξετάσεων. Τη μία
μέρα βάζετε τον Πρωθυπουργό και λέει
ότι καταργούνται, την άλλη εσείς ο ίδιος
ανασκευάζετε τις πρωθυπουργικές
διακηρύξεις. Αμέσως την επομένη,
επαναφέρετε την κατάργησή τους, εντάσσετε
όλες αυτές τις αλλαγές σε ένα θολό και
απροσδιόριστο χρονικό περιβάλλον.
Μια άλλη αποδεικτική
και αποκαλυπτική έκφραση του ακραίου
λαϊκισμού σας για τις ισοπεδωτικές
αλλαγές που θέλετε να κάνετε, είναι η
πολεμική εναντίον της αριστείας. Δεν
θα μπω καθόλου στο θέμα, προχωράω γρήγορα.
Η τρίτη χαρακτηριστική
περίπτωση λαϊκισμού και πελατειακών
σχέσεων είναι η μετονομασία του ΤΕΙ σε
Πανεπιστήμιο. Αντιλαμβάνομαι την
επιθυμία όλων των γονιών που πήγαν τα
παιδιά τους στα ΤΕΙ, να τα κάνουν
Πανεπιστήμια. Δεν μπορούμε, όμως, να
παίζουμε με τα παιδιά και τις προσδοκίες
τους ούτε με την αγωνία για το επαγγελματικό
τους μέλλον.
Μπορώ να αναφερθώ και
σε άλλες ανερμάτιστες και εμφανείς
πρωτοβουλίες της Κυβέρνησης, αλλά θα
σταθώ μόνο στο νομοσχέδιο, το οποίο,
όπως βαρύγδουπα σημειώσατε, αναφέρεται
στις δομές υποστήριξης του εκπαιδευτικού
έργου.
Πρόκειται για το
νομοσχέδιο με 600 σελίδες και 113 άρθρα,
που θα συζητήσουμε στη Βουλή μέσα σε
δύο μέρες. Θεωρείτε, κύριοι συνάδελφοι,
ότι όλη αυτή η διαδικασία είναι
δημοκρατική; Δεν περιμένω την απάντησή
σας.
Ένα, επίσης, καίριο
ζήτημα είναι οι προτεινόμενες αλλαγές.
Βασικό χαρακτηριστικό τους η προσπάθεια
χειραγώγησης της διοίκησης της
εκπαίδευσης, η επιβολή υπερτροφικών
μηχανισμών, που δεν έχουν καμία σχέση
με την εκπαιδευτική διαδικασία. Μαζί
με αυτές τις μεθοδεύσεις σας, ακολουθεί
η καταστρατήγηση και η κατάργηση
αξιολόγησης των εκπαιδευτικών, ο
εξοβελισμός θεσμών, όπως των σχολικών
συμβούλων, καθώς και η πλήρης υποβάθμιση
της ειδικής αγωγής.
Κύριε Μπαξεβανάκη,
Άκουσα πολύ προσεκτικά
όσα είπατε, επιλέξατε, όμως, τον ολισθηρό
δρόμο, θέλοντας να φέρετε την εκπαίδευση
στα μέτρα σας, θέλοντας να την ποδηγετήσετε
και να την ελέγξετε πλήρως. Κάνετε μεγάλο
λάθος. Το χειρότερο είναι ότι θέλετε να
εμποτίσετε τον κρίσιμο και ευαίσθητο
χώρο της Παιδείας με το δηλητήριο του
λαϊκισμού, της τοξικότητας και της
κομματοκρατίας.
Κυρίες και κύριοι
συνάδελφοι,
Η πολιτική σας στην
Παιδεία συνιστά ένα μνημείο επιζήμιων
πολιτικών, που υποβαθμίζουν την
εκπαίδευση, που αδιαφορούν για τις
σύγχρονες ανάγκες και απαιτήσεις της
κοινωνίας και αντιμετωπίζουν την
εκπαιδευτική κοινότητα και τους γονείς
ως όργανα για την προώθηση των στενών
κομματικών σας επιδιώξεων.
Ας το ξανασυζητήσουμε.
Φέρτε τα 50 άρθρα και τα άλλα, που έχουν
σχέση με την ανώτερη εκπαίδευση, αφήστε
τα για ένα επόμενο νομοσχέδιο. Δεν μας
βιάζει τίποτα, τα θερινά τμήματα της
Βουλής εδώ είναι, την ίδια δύναμη έχουν,
την ίδια δυνατότητα έχουν, μπορούμε να
το συζητήσουμε πολύ περισσότερο. Νομίζω,
ότι δεν ήταν ανάγκη να πάμε τόσο βιαστικά. Εμείς, μ’ αυτές τις
διαδικασίες που προτείνατε, το νομοσχέδιο
δεν το ψηφίζουμε.
Σας ευχαριστώ.
